KURS HAFTU I KORONEK
Dyrekcja Zakopiańskiego Centrum Edukacji im. H. Modrzejewskiej zaprasza w dniu
30 września 2015 roku o godzinie 16.00 wszystkich zainteresowanych na spotkanie inaugurujące
kurs koronek i haftu.
Spotkanie uświetnią nauczyciele i uczniowie dawnej szkoły koronkarskiej (później również tkackiej), zwanej potocznie „Szpulkami”. Ponadto będzie można wysłuchać wystąpień na temat koronek, haftu i tkactwa
oraz obejrzeć prezentację multimedialną o znakomitej aktorce - Helenie Modrzejewskiej, która była
ambasadorem kultury polskiej i stała się patronką szkoły.
W polskiej kulturze ludowej „malowanie” igłą i nicią ma długa tradycję i zajmuje wyjątkowe miejsce.
Haft, bo o nim mowa, był jedynym sposobem dekorowania chłopskiego płótna i tym sposobem
przybliżał to płótno do tkanin dworskich czy sakralnych.
Mimo, iż haft jest jedną z bardziej żywotnych dziedzin rzemiosła ludowego, dziś zajmują się nim tylko
nieliczne osoby, bez względu na miejsce zamieszkania. Ozdabiają haftem tradycyjnym stroje ludowe (na wsi), stroje odświętne (w mieście), tworzą aplikacje na obrusach, serwetach, pamiątkach.
Mimo, iż haft jest jedną z bardziej żywotnych dziedzin rzemiosła ludowego, dziś zajmują się nim tylko
nieliczne osoby, bez względu na miejsce zamieszkania. Ozdabiają haftem tradycyjnym stroje ludowe (na wsi), stroje odświętne (w mieście), tworzą aplikacje na obrusach, serwetach, pamiątkach.
Podobnie rzecz się ma
z koronką, która stosowana jest jako element zdobniczy ubioru czy jako dodatek upiększający mieszkanie.
Na Podhalu haftowanie i koronkarstwo ma długą tradycję. Prawie w każdej chałupie góralskiej kobiety
w wolnym czasie zajmowały się haftowaniem obrusów, ubioru – gorsetów, kamizelek, a nawet pościeli. Koronkarstwo szydełkowe było również domeną góralek, które żyły się nie tylko obowiązkami domowymi
i rodzinnymi.
Przełomowym momentem w historii koronkarstwa pod Tatrami był przyjazd z Wielkopolski
Heleny Modrzejewskiej i jej przyjaciółek. Światowej sławy aktorka postanowiła w 1883 roku założyć
w Zakopanem szkołę koronkarską. W sukurs aktorce przyszli, m. in. Tytus Chałubiński i Henryk Sienkiewicz.
I tak przez dziesiątki lat istniała szkoła, która szczyciła się wspaniałymi osiągnięciami w dziedzinie koronki
i haftu. Warto nadmienić, że uczono wytwarzania koronki klockowej, haftu krzyżykowego i innych technik rękodzieła artystycznego.
Z czasem wprowadzono krawiectwo regionalne, a za sprawą Marii Bujakowej w latach sześćdziesiątych XX wieku wprowadzono do nauczania tkactwo artystyczne, co spowodowało zmianę nazwy szkoły na Technikum Tkactwa Artystycznego im. H. Modrzejewskiej.
Dziś tradycja tworzenia i nauczania rękodzieła artystycznego pod Tatrami została w pamięci nauczycieli
i absolwentek, a współczesne dzieła podhalańskiego haftu, koronkarstwa i tkaniny wytwarzane są - jak
drzewiej bywało – w góralskich domach na całym Podhalu, a dzięki kolejnym rocznikom opuszczającym
mury szkoły w wielu regionach Polski.